Ο ηχογλυπτης Ιαννης Ξενακης
Résumé
Μια απο τις πιο σημαντικες μουσικες καινοτομιες, αν οχι η πιο σημαντικη, του 20ου αιωνα ειναι η αναδυση του ηχου. Απο τον Debussy ως τη πιο προσφατη μουσικη, περνοντας απο την ηλεκτροακουστικη μουσικη, το ροκ η την ″φασματικη″ μουσικη, η επερξεργασια του ιδιου του ηχου εμφανιζεται προοδευτικα ως το επικεντρο της μουσικης: η συνθεση του ηχου τεινει να αντικαταστησει τη συνθεση με τους ηχους. Ο Ξενακης επαιξε σημαντικοτατο ρολο σε αυτη την εξελιξη. Ηδη στην δεκαετια του ′1950, με ορχηστρικα εργα οπως οι Μεταστασεις (1953−54) και με ηλεκτροακουστικα οπως οι Διαμορφωσεις (1957), καθορισε μια πρακτικη της συνθεσης την οποια θα μπορουσαμε να ορισουμε ως −εαν ο ορος δεν χρησιμοποιοταν πλεον για να ονομασουμε μια νεα τεχνη− ″ηχογλυπτικη″
Origine : Fichiers produits par l'(les) auteur(s)