نفغانستاا رد نیوندبی ا یریخنگارتا رد تیاآغاز و بد ی هلمسا :یرد یه راوهگ
"The Cradle of Dari": The Question of "Origins" in Modern Literary Historiography in Afghanistan
« Le berceau du dari » : la question des origines dans l’historiographie littéraire moderne en Afghanistan
Résumé
یا ،دحاو یمرکز تقدر کیادبیات فارسی در درازنای تاریخ در سرزمین پرپهنایی آفریده شده که هیچگاه به :کیده چ سنت نیااما، در سایه بینشی ملی گرایانه، تعریفی که ،نیونوزگار رده است. در وبنبا مرزهای مشخص، محدود یرکشو و افغانستان، با ناسیاسی در جغرافیای معینی به دست دهد، سامان پذیرفته است. در ایر یرحدود و ثغو ارادبی گسترده فرهنگی ییااستای دیدگاه ملی گررنان بنیادی در وچ مهو شهپژو عموضو نابه عنو مه ارسازه هایی که ادبیات رظهو تا دنابوده نبیشتر در پی آ نادار بوده است. ادبای اهل ایرروخبر یی هزد، تاریخ ادبیات فارسی از اهمیت ویژرنگاه می و یکسره ارگان ادبیات فارسی رجلوه دهند و بز ناگی سنت ادبی در سرزمین ایرراز شکوه و بز یینمایه ارپیشینه ادب فارسی د در شگوفایی فرهنگ فارسیوختا بر مرکزیت سرزمین دنااهل افغانستان، اما، پیوسته کوشیده نابخوانند. پژوهشگر ینایرا آنچه در بالا آمده است، نگاهی .دنفرهنگ پندار نیا یلصاشگاه رزادگاه و پرو ارو افغانستان دنزرتاکید و )یو فارسی در در زمینه اروبل ژ یارآ هتشبن نیاوبل. ژتاریخ ادبیات افغانستان اثر زنده یاد محمد حیدر شزرااست بر کتاب اثرگذار و باهای زبانشناسی تاریخی و تبارشناسی لغات به تحلیل می گیرد.
Persian literatury has historically remained borderless, transcending any single polity or nationstate. In the modern period, however, nationalist reconfigurations of this literary tradition tend to ascribe to it a territorially bounded definition. Concurrent with the emergence of Persian as a scholarly discipline and a national institution in Iran and Afghanistan, Persian literary historiography has become a significant ground for contention and contestation. While Iranian scholars consider Persian literary history to epitomize the splendor of Iranian cultural heritage, Afghan scholars, in contrast, are keen to point out that the territory that constitutes Afghanistan can best claim to represent the “original” home of Persian literary efflorescence, the ground where Persian literary production emerged, developed, and came to full fruition. This paper offers a critical perspective on M. H. Zhubal’s Tarikh-i Adabiyat-i Afghanistan, a seminal and influential text of literary historical inquiry and philological investigation.
La littérature persane est historiquement demeurée sans frontières, transcendant toute forme d’entité politique ou d’État‑nation. Cependant, à l’époque moderne, les reconfigurations nationalistes de cette tradition littéraire tendent à lui attribuer une définition territorialement limitée. Parallèlement à l’émergence du persan en tant que discipline académique et institution nationale en Iran et en Afghanistan, l’historiographie littéraire persane est devenue un terrain important de controverse et de contestation. Alors que les chercheurs iraniens considèrent l’histoire littéraire persane comme l’incarnation même de la splendeur du patrimoine culturel iranien, les chercheurs afghans, en revanche, tiennent à souligner que le territoire qui constitue l’Afghanistan peut le mieux prétendre représenter le foyer « originel » de l’efflorescence littéraire persane, le terrain où la production littéraire persane est née, a évolué et a pleinement porté ses fruits. Cet article offre une perspective critique sur Tarikh-i Adabiyat-i Afghanistan de M. H. Zhubal, texte fondamental et influent sur la recherche historique littéraire et philologique.
Origine : Accord explicite pour ce dépôt
Loading...